εἰκόνα: Henry Matisse, Femme à l'amphore - 1953
|
ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ |
Μοναχός Ἀμόναχος
Δὲν ἠμπορῶ νὰ γράφω πιὰ
Ἀπὸ τὴ συλλογὴ «Ψυχή μου», ἐκδ. Δόμος, Ἀθήνα 1993.
Δὲν ἠμπορῶ νὰ γράφω πιὰ
στημένα ρήματα
τὶς λέξεις νὰ μετράω σὰν φλουριά
ἑνὸς ἐμπορίου ποὺ ξεπουλήθηκε.
Μ’ ἀρέσει ὁ ποταμὸς
Ποὺ ξεπηδᾶ ἀπὸ τὸ στῆθος
δίχως σχήματα κι ἀναστολὲς
συμβολισμοὺς καὶ σοβαρότητα σαθρή.
Ἀγάπησα τὸν κάμπο καὶ τὴ θάλασσα
καὶ τοῦ κλουβιοῦ ἡ μπόχα μὲ ἀπόκαμε.
Ψυχή μου Σαμαρείτισσα.
Τὸν Κύριό σου δὲ θυμᾶσαι
Ποῦ ἀπάτησες.
Χωράφι τῆς ψυχῆς μου
πού 'γινες δρόμος τῆς βιοτῆς.
Πατήθηκε τοῦ ἀγαπητοῦ ὁ σπόρος
καὶ μπήχτηκε στὸ στῆθος μου.
Μὲ καίει ὅλη νύχτα
ποὺ πλάγιασα ἀμετανόητος.
Σιμὰ ἡ αὐγὴ κι ἀνάξιος νὰ μεταλάβω.
|
|
|