Σωτηρίου Αν. Λιόση
Αίρεσις-Αιρετικός στους Θείους και ιερούς Κανόνες
Εκδόσεις Γρηγόρη, Αθήνα 2006.
Παρουσίαση: Θεοφάνης Δρακόπουλος
Ο συγγραφέας είναι ήδη γνωστός για τις εμπεριστατωμένες μελέτες που έχει εκδώσει σχετικά με τις σύγχρονες αιρέσεις και το νομικό πλαίσιο αντιμετώπισής τους στην χώρα μας. Με το νέο έργο του επιχειρεί να εκθέσει το νομοκανονικό πλαίσιο με το οποίο αντιμετωπίζονταν τα αιρετικά κινήματα από την Εκκλησία, κυρίως μέχρι την περίοδο της Εικονομαχίας. Η πρωτοτυπία της έρευνας έγκειται στην θεματική κατηγοριοποίηση των κανόνων και των προβλεπόμενων επιτιμίων. Χάρη σε αυτήν την μεθοδολογία αναδεικνύεται η σταθερή και αμετάκλητη στάση της Εκκλησίας έναντι του κινδύνου παραχάραξης της διδασκαλίας αυτής.
Το στοιχείο, όμως, που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η συνείδηση των Πατέρων των Οικουμενικών Συνόδων ότι ο βαθμός απόκλισης από την Ορθοδοξία διέφερε από αίρεση σε αίρεση, λόγος για τον οποίο ο τρόπος επανένταξης των αιρετικών στο εκκλησιαστικό σώμα ποίκιλε ανάλογα με το μέγεθος του ολισθήματος. Όπως μπορεί να διαπιστώσει ο αναγνώστης, η νομοκανονική οριοθέτηση της ορθόδοξης διδασκαλίας ουδέποτε προέβλεψε διωγμούς εναντίον των αιρετικών, όπως συνέβη στην Δύση. Ο άχαρος αυτός ρόλος προοριζόταν αποκλειστικά για την κοσμική εξουσία της Αυτοκρατορίας, η οποία σπάνια επεδίωκε την συγκατάνευση της Εκκλησίας. Όπως πολύ εύστοχα σημειώνει ο συγγραφέας, «όταν η Εκκλησία θέτει εκτός των κόλπων της τους αιρετικούς…δεν δείχνει την σκληρότητα και την ασπλαχνία της, αλλά την μέριμνα της για την σωτηρία των πεπτωκότων».
|
|
|
