Ανδρέας Θεοδώρου
Ἀπὸ τὴν Ὑμνολογία τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος
Ὕμνοι στὸ πρωτότυπο καὶ σὲ μετάφραση Ἀνδρέα Θεοδώρου
Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Πρὸς τὸ ἑκούσιον πάθος»,
ἐκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας
Μεγάλη Τρίτη
«Τί ραθυμεῖς, ἀθλία ψυχή μου; τί φαντάζῃ ἀκαίρως μερίμνας ἀφελεῖς; Τί ἀσχολῇ πρὸς τὰ ρέοντα; ἐσχάτη ὥρα ἐστὶν ἀπάρτι καὶ χωρίζεσθαι μέλλομεν τῶν ἐνταῦθα• ἕως καιρὸν κεκτημένη, ἀνάνηψον κράζουσα• Ἡμάρτηκά σοι, Σωτὴρ μου• μὴ ἐκκόψῃς με, ὥσπερ τὴν ἄκαρπον συκῆν, ἀλλ' ὡς εὔσπλαγχνος, Χριστέ, κατοικτείρησον, φόβῳ κραυγάζουσαν• Μὴ μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ».
Γιατὶ εἶσαι ὀκνηρὴ καὶ ἀδιάφορη, ἀθλία μου ψυχή; Γιατί φαντάζεσαι ἄκαιρα μέριμνες ἀνόητες καὶ μάταιες; Γιατί ἀσχολεῖσαι μὲ πράγματα ποὺ ρέουν καὶ χάνονται; Σὲ λίγο φθάνει ἡ τελευταία ὥρα τῆς ζωῆς μας καὶ πρόκειται νὰ χωριστοῦμε ἀπὸ τὰ πράγματα τοῦ κόσμου τούτου. Ὅσο ἀκόμη ἔχεις καιρό, σύνελθε ἀπὸ τὴν ἀδιαφορία, κράζουσα• Ἁμάρτησα ἐνώπιόν σου, Σωτῆρα μου• μὴ μὲ κόψεις ὅπως τὴν ἄκαρπη συκή, ἀλλὰ ὡς σπλαχνικὸς Πατέρας, Χριστέ, δεῖξε συμπάθεια σὲ μένα, ποὺ κραυγάζω• νὰ μὴ μείνουμε ἔξω ἀπὸ τὸ νυμφώνα τοῦ Χριστοῦ.
***
«Τὸ τάλαντον, ὅσοι πρὸς Θεοῦ ἐδέξασθε ἰσοδύναμον χάριν, ἐπικουρίᾳ τοῦ δόντος Χριστοῦ αὐξήσατε ψάλλοντες• Εὐλογεῖτε, τὰ ἔργα Κυρίου, τὸν Κύριον».
Ὅσοι πήρατε τάλαντο ἀπὸ τὸ Θεό, ν' αὐξήσετε τὴν ἰσοδύναμη χάρη, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Χριστοῦ ποὺ τὴ δώρησε, ψάλλοντας: Εὐλογεῖτε τὰ ἔργα Κυρίου, τὸν Κύριο.
***
«Δεῦτε, πιστοί, ἐπεργασώμεθα προθύμως τῷ Δεσπότῃ• νέμει, γὰρ τοῖς δούλοις τὸν πλοῦτον καὶ ἀναλόγως ἕκαστος, πολυπλασιάσωμεν τὸ τῆς χάριτος τάλαντον• ὁ μὲν σοφίαν κομιείτω δι' ἔργων ἀγαθῶν• ὁ δὲ λειτουργίαν λαμπρότητας ἐπιτελείτω• κοινωνείτω δὲ τοῦ λόγου πιστὸς τῷ ἀμυήτῳ καὶ σκορπιζέτω τὸν πλοῦτον πένησιν ἂλλος• οὕτω γὰρ τὸ δάνειον πολυπλασιάσομεν καὶ ὡς οἰκονόμοι πιστοί τῆς χάριτος δεσποτικῆς χαρᾶς ἀξιωθῶμεν• αὐτῆς ἡμᾶς καταξίωσον, Χριστὲ ὁ Θεός, ὡς φιλάνθρωπος».
Ἐλᾶτε, πιστοί, νὰ δουλέψουμε πρόθυμα στὸ Δεσπότη• διότι μοιράζει ἀπὸ ἀγαθότητα τὸν πλοῦτο στοὺς δούλους, καὶ ὁ καθένας ἀνάλογα μὲ τὶς δυνατότητές του ἄς πολλαπλασιάσουμε τὸ τάλαντο τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἕνας ἂς παρουσιάσει σοφία μὲ ἔργα ἀγαθά, ὁ ἄλλος ἂς προσφέρει (στὸ σύνολο) ὑπηρεσίες λαμπρές• ὁ πιστὸς ἂς μεταδίδει τὸ θεῖο λόγο σ' αὐτὸν ποὺ τὸν ἀγνοεῖ καὶ ὁ ἄλλος ἂς σκορπίζει τὸν ὑλικὸ πλοῦτο του στοὺς φτωχούς. Διότι ἔτσι, ὡς πιστοὶ οἰκονόμοι τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, θ' ἀξιωθοῦμε νὰ λάβουμε τὴ δεσποτικὴ θεία χαρά. Αὐτὴ ἀξίωσέ μας ν' ἀποκτήσουμε, Χριστὲ ὁ Θεός, ὡς φιλάνθρωπος.
|
