Αθανάσιος Αγγελόπουλος
Η Εκκλησία Θεσσαλονίκης μεταξύ Ρώμης και ΚΠόλεως στο παρελθόν και μεταξύ ΚΠόλεως και Αθηνών στο παρόν. Στο πνεύμα του Ιερού Φωτίου.
Εισήγηση την εορτή του ιερού Φωτίου, 6 Φεβρουαρίου 2004, Διορθόδοξο Κέντρο, Ι. Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Πεντέλη.
Πρώτη τάση διοικητικής πρακτικής φύσεως.
Οι επίσκοποι, οι μητροπολίτες και ο Έξαρχος-μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, της όλης Εξαρχίας, τείνουν να προσανατολίζονται προς την ΚΠολη, ως κεντρική διοικητική πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έδρα του αυτοκράτορος. Μέσω της ΚΠόλεως ρυθμίζουν, προωθούν και επιλύουν άμεσα διοικητικά, ποιμαντικά και πρακτικά ζητήματα των Επαρχιών τους. Εάν, π.χ., διεβίβαζαν τα αιτήματά των στον συναυτοκράτορα της Ρώμης απευθείας ή μέσω του Πατριάρχου Ρώμης για επίλυση, αυτά, τα περισσότερα, θα έπρεπε να επαναδιαβιβασθούν αρμοδίως στην ΚΠολη, από όπου πολιτικώς εξηρτάτο το Αν. Ιλλυρικό από το 395/396. Η κατάσταση αναδεικνύει την μεγάλη προβληματική του να ανήκει μια Επαρχία, μεγαλύτερη ή μικροτέρα, αλλού πολιτειακά και αλλού εκκλησιαστικά. Γι’ αυτό υπάρχει αναπόφευκτα η έλξη προς το διοικητικό κέντρο λήψεως αποφάσεων.
|
