Αθανάσιος Αγγελόπουλος
Τα Πατριαρχικά δίκαια στην Ελλάδα σε σχέση με τα δίκαια της Εκκλησίας της Ελλάδος
7. Τελική Πρόταση.
Κατόπιν όλων των ανωτέρω, επιβάλλεται α) ο περαιτέρω εις βάθος διάλογος μεταξύ των δύο Εκκλησιών. Οι μεμονωμένες ενέργειες και αντενέργειες ημπορούν να εξάπτουν την υστεροφημία προσωρινά προσώπων, βλάπτουν όμως και τραυματίζουν τον ευσεβή λαόν, ενώ αποδυναμώνουν το κύρος και των δύο Εκκλησιών με επικεφαλής τους Προκαθημένους τους. Η Μήτηρ Εκκλησία έχει ένα ευρύ οικουμενικό πεδίο μπροστά της, η δε Αδελφή Εκκλησία της Ελλάδος έχει ένα ευρύ, ωσαύτως, και δυναμικό, υποστηρικτικό ρόλο έναντι πολλών χειμαζομένων Εκκλησιών, με πρώτη την Μητέρα Εκκλησία της ΚΠόλεως, την ρίζα του Γένους μας.
β) Εάν και ο περαιτέρω διάλογος μεταξύ των προσκόψει εις λίθον, εάν και το νέο, καταλυτικό στοιχείο, η Συνοδική Πράξη του Νοεμβρίου 1928, δεν θα είναι ικανό να πείση την Μητέρα Εκκλησία, ότι ο κατάλογος κείται προς υπόδειξη υποψηφίων και όχι προς έγκριση, τότε και πάλι πρέπει να αποφευχθούν οι ακραίες ενέργειες αλλά αμοιβαίως να αποδεχθούν οι δύο διαφωνούσες Εκκλησίες την διαμεσολάβηση κατά κάποιο τρόπο κανονικό και των Πρεσβυγενών Πατριαρχείων της Ανατολής, τα δε αποφασισθησόμενα διά Μείζονος Συνόδου να γίνουν από κοινού αποδεκτά.
Αφωσιωμένον τέκνον της Μητρός Εκκλησίας ΚΠόλεως και της Εκκλησίας της Ελλάδος και πνευματικός υιός των Προκαθημένων Αυτών προσωπικώς, και εκ μέρους των συνεργατών μου ομοίως
Αθανάσιος Αν. Αγγελόπουλος
Άρχων Ακτουάριος της Μητρός Εκκλησίας ΚΠόλεως
Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Θεσσαλονίκη, 13 Ιανουαρίου 2004
|
