|
"ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΙΣ
ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ
ΚΑΤΑ ΤΕ ΤΗΝ ΓΕΝΕΣΙΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΙΝ ΑΥΤΟΥ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ"
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗ,
† Αρχιεπισκόπου Αθηνών |
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Tο ελληνικόν παλαιοημερολογιτικόν ζήτημα αποτελεί από 57'ετίας και πλέον πληγήν φλεγμαίνουσαν εν τω σώματι της Εκκλησίας. Οσονδήποτε μικράν μειονότητα και αν συνιστούν οι από του 1924 διαχωρίσαντες εαυτούς από της κανονικής Εκκλησίας, ένεκα της επελθούσης τότε ημερολογιακής μεταβολής, πιστοί, σημασίαν έχει ότι ούτοι έκτοτε παραμένουν εκκλησιολογικώς μετέωροι και διακινδυνεύουν την σωτηρiαν των, διατελούντες ουσιαστικώς αποκεκομμένοι από της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, την προς την Οποίαν άκραν εν τούτοις αυτών προσήλωσιν μετά φανατισμού και πάθους προβάλλουν. Επί πλέον ούτοι, τελούντες υπό ήγεσίαν, δι' ευνοήτους λόγους μη στέργουσαν εις γεφύρωσιν του χάσματος, όπερ διαχωρίζει τον παλαιοημερολογιτισμόν από της κανονικής Εκκλησίας ημών; είναι καταδεδικασμένοι εκ των πραγμάτων να αίρουν τας συνεπεiας του παρατεινομένου σχίσματος, διολισθαίνοντες και προς την αίρεσιν με απροβλέπτους διά την ψυχικήν των σωτηρiαν επιπτώσεις.
Ετέρωθεν η αγιωτάτη Εκκλησία της Ελλάδος, αφού επί έτη εμόχθησε προς επιστροφήν εις τους κόλπους της των παλαιοημερολογιτών και αφού είδε τας, από θέσεως πάντοτε ισχύος, καταβληθείσας προς την κατεύθυνσιν ταύτην προσπαθείας της να παραμένουν άκαρποι, έχει εγκαταλείψει από μακρού τον αγώνα, πιστεύουσα ίσως, ότι συν τη παρόδω του χρόνου θα υποχωρήση ο πολύς φανατισμός και θα εξαλειφθούν και τα τελευταία λείψανα του σχίσματος. Η αντίληψις αύτη έχει ως αποτέλεσμα την αποτελμάτωσιν του ζητήματος και την διαιώνισιν μιας όλως απαραδέκτου καταστάαεως, η οποία αξιοί ενδελεχή μελέτην, τολμηράς λύσεις και πολλήν αγάπην.
Η επιθυμία ημών να φέρωμεν εις την επικαιρότητα το όλον ζήτημα προς τον σκοπόν όπως κεντρίσωμεν εκ νέου το ενδιαφέρον των αρμοδίων διά μίαν εκκλησιαστικήν αυτού αντιμετώπισιν, ωδήγησεν ημάς εις την απόφασιν να αναλάβωμεν την έρευναν των πτυχών του προβλήματος από τε ιστορικής και κανονικής απόψεως προς διαφώτισιν αυτού και υποβοήθησιν των αρμοδίων οργάνων της Εκκλησίας εις αναζήτησιν εφικτών κανονικών λύσεων αυτού. Προς τούτο ειργάσθημεν επί μακρόν αναζητήσαντες την εγκατεσπαρμένην τήδε κακείσε σχετικήν φιλολογίαν, ου μην αλλά και τας σοβαράς επί των καθ' έκαστον σχετικών θεμάτων μονογραφίας και άλλας συγγραφάς, προκειμένου να αντλήσωμεν εξ αυτών στοιχεία προς απαρτισμόν γνώμης αντικειμενικής και ορθής, μακράν κειμένης πάσης σκοπιμότητος ή ιδιοτελείας.
Επί πλέον, και προς αρτιωτέραν του πονήματος τούτου σύνθεσιν, εμελετήσαμεν, νυν το πρώτον παρ' ημίν, τα Αρχεία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και εξ αυτών ηρρύσθημεν πολυτίμους όντως πληροφορίας, αι οποϊαι μεγάλως συνέβαλον εις την σφαιρικήν και ούτως ειπείν καθολικήν του ζητήματος τούτου μελέτην, ήτις επιβάλλει, ένεκα της φύσεως αυτής, την υπό πολλαπλά πρίσματα θεώρησιν αυτού.
Όντως, εχρειάσθη να εγκύψωμεν εις την Ιστορίαν και εις την Θεολογίαν και εν ταυτώ εις την Νομικήν και εις την Πολιτειολογίαν και πάλιν εις την Νομολογίαν και εις το Δίκαιον της Εκκλησίας και εις άλλους τομείς του επιστητρού. Προς τούτοις ανεδιφήσαμεν περιοδικά και εφημερίδας, τευχίδια και συγγράμματα, μονογραφίας και μελετήματα; φυλλάδια και αρθρίδια και παν ό,τι ηδυνήθημεν να συγκεντρώσωμεν εκ του μεγάλου πλήθους των επί 57 ολόκληρα έτη σωρευθέντων αντιρρητικών και ιστορικών και δογματικών και κανονικών και δογματικών συγγραφών ποικίλων και υπό διαφόρου εκάστοτε πνεύματος φερομένων συγγραφέων; επιλέξαντες εκ του αληθούς κυκεώνος της περί τον παλαιοημερολογιτισμόν πληθωρικής και εξαντλητικής φιλολογίας τα πλέον απαραίτητα στοιχεία προς σύνθεσιν μιας συστηματικής ιστορικο-κανονικής μελέτης. Εις την προσπάθειαν ημών ταύτην συνηντήσαμεν πολλάς δυσκολίας, ιδία ένεκα της σπάνιος πολλών εκ των στοιχείων τούτων, άτινα δεν υτάρχουν εις τας δημοσίας Βιβλιοθήκας. Τα έθεσαν, εττί τη αιτήσει ημών; εις την διάθεσιν της προσπταθείας ταύτης διάφοροι φίλοι αυτής και του σκοπού ον υπηρετεϊ, τους οποίους και από της θέσεως ταύτης ευχαριστούμεν.
Ευχαριστούμεν ωσαύτως τη περιπύστω Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης διά την πρόφρονα της μελέτης ταύτης έγκρισιν, όλως δε ιδιαιτέρως τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Τυρολόης και Σερεντίου κ.κ. Παντελεήμονα, Πρύτανιν του Πανεπιστημίου τούτου και Καθηγητήν του Κανονικού Δικαίου εν τη εξονομασθείση Σχολή, διά την πολύτιμον καθοδήγησιν αυτού προς σύνθεσιν της εργασίας ταύτης, ως και διά την εύνουν εισήγησιν αυτού προς την Σχολήν προς έγκρισιν αυτής.
Παραδίδοντες εις την δημοσιότητα την εργασίαν ταύτην ευχόμεθα να υπηρετήση τον σκοπόν, δι' οv συνεγράφη. Να δημιουργήση νέαν ώθησιν εις το λιμνάζον ζήτημα του παλαιοημερολογιτισμού εν Ελλάδι και να προκαλέση ερέθισμα εις τε την διοίκησιν της Εκκλησίας ημών και εις τον παλαιοημερολογιτικόν κόσμον προς αναζήτησιν της ορθής και απηρτισμένης κανονικής αυτού λύσεως.
|
|
|
