|
"ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΙΣ
ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ
ΚΑΤΑ ΤΕ ΤΗΝ ΓΕΝΕΣΙΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΙΝ ΑΥΤΟΥ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ"
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗ,
† Αρχιεπισκόπου Αθηνών |
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΕΜΠΤΟΝ
ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ
Ι. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΩΤΗ 1924-1934: Δεκαετία ιδεολογικής διαμάχης και αντιεκκλησιαστικής δραστηριότητος
Φάσις Πρώτη :
1. Τα υπό των παλαιοημερολογιτών προβληθέντα βασικά κατά της «διορθώσεως» επιχειρήματα.
στ') Η «διόρθωσις» υπήρξεν υπαγόρευσις της Μασσωνίας, του Οικουμενισμού, και των σκοτίων δυνάμεων
Ο τε Μελέτιος Μεταξάκης και ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος εψέχθησαν
απ' αρχής υπό των παλαιοημερολογιτών ως μασσώνοι και θιασώται της Οικουμενιστικής κινήσεως, τοσούτω μάλλον καθ' όσον σκοπός του Πανορθοδόξου
Συνεδρίου της Κων/λεως ήτο, κατ' αυτούς, «ο βαθμιαίος παραμερισμός των διαφορών (μεταξύ των Εκκλησιών ) διά την ψευτοσυγκόλλησιν μετά της πανσπερμίας των αιρετικών»(142).
Ούτοι, υπούλως συνωμοτήσαντες κατά της Ορθοδοξίας(143) επέτυχον διά της «διορθώσεως» του ημερολογίου, να προοδοποιήσωσι «την ένωσιν της Ορθοδόξου και της Αγγλικανικής Εκκλησίας» γενόμενοι όργανα της αγγλικανικής προπαγάνδας και της «αθέου εβραιομασσωνίας»(144). Και ου μόνον τούτο αλλά και συνήργησαν εις την επιδίωξιν των εχθρών της Ορθοδοξίας προς αφανισμόν αυτής, εφ' όσον «το εορτολόγιον ετέθη ως προφυλακή του Οικουμενισμού»(145).Η συστηματική επανάληψις των επιχειρημάτων τούτων επί μίαν ολόκληρον 55ετίαν, και δη και η ανέρειστος αυτών άντλησις εκ πηγών τουλάχιστον υπόπτων; εν συνδυασμώ προς τον ισχυρισμόν των εν Ελλάδι παλαιοημερολογιτών, ότι η εαυτών «Εκκλησία» είναι η μόνη επί γης ακαινοτόμητος και άσπιλος, μαρτυρεί την αυθαίρετον αλλ' ουχί και άδολον συσχέτισιν των δύο τούτων υποθέσεων, της «διορθώσεως» δηλονότι και των σκοτίων δυνάμεων, προς τον σκοπόν δημιουργίας υπέρ αυτών εντυπώσεων, και εμφανίσεως της ημερολογιακής μεταβολής ως « του πρώτου φαινομενινώς μικρού ανοίγματος» διά την είσοδον εντός της Εκκλησίας του Οικουμενισμού. Αλλ' η από του 1924 διαρρεύσασα μεγάλη χρονική περίοδος, απέδειξεν ότι η γενομένη «διόρθω-σις» του ημερολογίου δεν είχε σχέσιν τινα προς τον Οικουμενισμόν, ενώ αναπόδεικτα
παραμένουσι τα περί της τεκτονικής ιδιότητος των δύο Πρωθιεραρχών.
Σημειώσεις
142. Πρβλ. Αγιορ. Μοναχού, Το Ημερολογ. Ζήτημα, εν: «Ο.Τ.» 15-5-1982. Ωσαύτως βλ. και. άποψιν αγιορειτών Πατέρων, καθ' ην «η ημερολογιακή αλλαγή παρεισήχθη – υπό των σκοτεινανθρώπων ουχί ασκόπως ως φυγή και λοξοδρόμησις από της αιωνίας συνεχείας των Πατέρων» (βλ. Επιστολήν Παύλου Μοναχού και λοιπών αδελφών του ερημητηρίου «Ζωοδόχος Πηγή» Άγ.Όρος εν: «Δελτίον η οδός του Κυρίου» 1974 σ. 43,44 ). Εν τούτοις εξ άλλων κειμένων αυτού ο Μελέτιος Μεταξάκης εμφανίζεται στερρώς προσηλωμένος εις την ορθόδοξον παράδοσιν. Βλ. Α. Φυτράκη, Ο Οικουμ. Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης σ. 33,34. «Ο.Τ.» 1974 φ. 201 σ. 2. Αλ. Καλομοίρου, Η ρωσσική Εκκλησία της Διασποράς εν: «Η. Φ.Ο. » 1969 φ. 575-576 σ. 11. Ειρηναίου, Μητροπολίτου Κασσανδρείας, Υπόμνημα, παρά Ν. Φιλιπποπούλου Ελληνικός Αντιμασσονισμός σ. 146. Αρχιμ.Φιλοθ. Ζερβάκου, Υπόμνημα προς την Σ/τήν Ι. Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος, εν: «Αγιορ. Βιβλιοθήκη» 1964 σ. 227. Αγιορ. Πατέρων, Αποστασίας έλεγχος σ. 288-289. Βλ. «Πυθαγόραν - Γνώμονα», Ιούλ. - Αύγουστος 1935 τ. Δ' τεϋχος 7-8 σ. 216. «Ο.Τ.» 1974 φ. 206 σ. 2. Ζηλωτών Αγιορ. Πατέρων, Απάντησις εις μίαν επιστολιμαίαν διατριβήν σ. 28. «Η.Φ.Ο» 1969, φ. 566 σ. 2; 1970 φ. 590-591 σ. 2. Αλ. Καλομοίρου, Επιστολιμαία διατριβή εν: «Η. Φ. Ο.» 1970 φ. 592-593 σ. 10.
|
|
|
